مراسم جشن میلاد با سعادت حضرت امام محمّد باقر علیه السلام با سخنرانی آیت الله سیّد تقی قادری در دانشگاه باقرالعلوم(ع) برگزار شد.
به گزارش امور فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم(ع) آیت الله سید محمد تقی قادری درجشن میلاد امام باقر علیه السلام در دانشگاه باقر العلوم قم در جمع اساتید و دانشجویان چهار جلوه رفتاری امام باقر علیه السلام را اینگونه مورد تحلیل قرار دادند.
نخستین جلوه رفتاری امام باقر(ع) که وی را کانون توجه دوست و دشمن قرار داده بود(( روحیه عارفانه و سالکانه داشتن)) آن حضرت است. ارتباط رسول خدا(ص) با نماز آنچنان عاشقانه بود که نه تنها به ابوذر میفرمودند «قرة عینی الصلاه» و یا همچنین میفرمودند غذا میخورند و سیر میشوند آب میخورند و سیراب میشوند ولی من هر چه نماز میخوانم سیر نمیشوم. به همین دلیل همانند تشنگان، نزدیک وقت نماز به بلال میفرمودند سیرابم کن یا بلال. به هنگام نماز آن چنان به خلسه میرفت و در نماز همانند تکه پارچه بود که به زمین افتاده است.
امام باقر(ع) نه تنها در کمیت و کیفیت نماز در قامت جدشان ظاهر میشدند بلکه در شبانه روز ۱۵۰ رکعت نماز باچنین مرتبه عارفانه میخواندند و مردم آنچه را از رسول الله(ص) شنیده بودند در امام باقر(ع) از نزدیک میدیدند. همه آنچه که جنبه عبادی داشت باچنین روحیه عارفانه و سالکانه دیده و ظاهر میشد.
از ایشان روایت شده است: در مسجد شجره هر چند حجگزاران با تلبیه گفتن محرم میشدند و عازم مکه میگشتند ولی تنها یک نفر باقی مانده بود که بیتابی میکرد به گونهای که میرفت قالب تهی کند و آن فرد امام باقر(ع) بود.
همه از چنین حالت عارفانه حضرت شگفتزده بودند. ایشان میفرمودند کسی که تلبیه میگوید باید صدای ملک را بشنود که خدا او را پذیرفته است و این حالت عارفانه در حج به هنگام ورود به مسجد الحرام آن چنان به اوج میرسید که با صدای بلند گریه میکرد که یکی از همراهان میگوید به حضرت عرض کردم چرا این همه بیتابی؟ فرمودند چرا در محضر حق تعالی بیتابی نکنم تا مشمول رحمتش شوم.
دومین جلوه رفتاری امام باقر(ع) ((زهد وپارسایی)) است که ایشان را کانون توجه همه قرار داد. هر چند امت اسلامی در قالب گزارش یا روایت خوانده یا شنیده بودند جده امام، حضرت زهرا(س) با در اختیار داشتن فدک با درآمد سالیانه 70 هزار دینار آن را مصرف پابرهنگان میکرد ولی خود آنچنان زاهدانه زندگی میکرد که خود و فرزندانش گرسنه شب را به صبح میرساندند و یا جدش امام علی(ع) با داشتن باغستانی با 100 حلقه چاه در سرزمین نیز و 20 چاه در شجره همه را وقف محرومان کرده و خود فقیرانه زندگی میکرد تا درد فقرا و محرومان را در متن زندگی خود احساس کند.
امام باقر(ع) نیز در قامت جدهاش با همه قامت در زهد ظاهر میشد و مردم آنچه را که از علی(ع) و فاطمه(س) شنیده بودند در رفتار عملی امام باقر(ع) میدیدند که با کهولت سن به طور شخصی مزرعهداری میکرد تا هم زندگی خود را اداره کند و هم هیچ سائلی از جلوی خانهاش دست خالی نرود.
سومین جلوه رفتاری امام باقر(ع) ((جهاد تبیین)) است که دشمنان را در بن بست کامل قرار داده بود زیرا امام باقر(ع) می دید ید عده وعدهای وجودندارد تابخواهد قیام مسلحانه نماید ولی می تواند باجهاد تبیین وشفاف سازی کامل اندیشه ولایی را غرص کند ازهمین روبرای اینکه راه غدیر گم نشود در قامت جدش رسول الله(ص) ظاهر شد.
نخست خود درصدد را وی خطبه غدیریه بر آمد و خطبه غدیریه را کامل روایت کرد تا راه تقطیع کردن خطبه غدیریه رسول الله(ص) را روی اموی مسلکان ببندد و نسلهای بعدی همه خطبه را ببینند که 37 بار پیامبر اکرم(ص) فرمودند: علی(ع) وصی، خلیفه، وزیر و امام بعد از من است نه اینکه تنها فرموده باشد «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» تا با مغالطه کردن بر معانی کلمه مولا اصل واقعه تأویل بیمعنا نشود
چهارمین جلوه رفتاری امام باقر(ع) ((نهادینه کردن و جریان سازی فرهنگ عاشورایی)) است و امام(ع) که در سن چهار سالگی ناظر و شاهد بزرگترین حماسه تاریخ بشریت در واقعه کربلا بوده است برای این که آن روحیه حماسی جاودانه همیشه تاریخ بماند زیارت عاشورا را که آمیخته از ادبیات سیاسی تبری و تولی است، با 100 سلام و لعن به علقمه آموزش داد و این زیارت نامه کوتاه تبدیل به شناسنامه شیعیان شد، تا اصل قرار بگیرد راه رسیدن به تولا است، چراکه در این زیارت عاشورا 17 فراز تبرا آمده است