به گزارش خبرنگار روابط عمومی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام، در ادامه روند معرفی چهرههای علمی و فرهنگی دانشگاه، این بار به سراغ حجتالاسلام هادی آبکار رفتهایم؛ طلبهای پرتلاش از جنوب استان کرمان، که همزمان با تحصیل در حوزه علمیه، مسیر دانشگاهی خود را با تمرکز بر مطالعات بینالمللی، زبان و فرهنگ غرب دنبال کرده و در حال حاضر دانشجوی دکتری «غربشناسی انتقادی» در دانشگاه باقرالعلوم(ع) است.
او اخیراً با اجرای طرحی خلاقانه با عنوان «دیپلماسی دانشآموزی»، نقش مهمی در برقراری ارتباط فرهنگی میان ایران و ژاپن ایفا کرده و میزبان مسئولان آموزشی ژاپن در مجتمع بینالمللی تهران (TIS) بوده است. گفتوگوی ما با ایشان را در ادامه بخوانید:
سوابق علمی و انگیزههای فرهنگی
ـ لطفاً کمی درباره سوابق علمی، تحصیلی و حوزوی خود بفرمایید.
بنده متولد شهر دوساری از توابع جنوب استان کرمان هستم. سال ۱۳۸۷ وارد حوزه علمیه شدم و اکنون از طلاب سطح چهار هستم. در سال ۱۳۹۵ در رشته زبان انگلیسی دانشگاه باقرالعلوم پذیرفته شدم و پس از آن در مقطع ارشد علوم سیاسی با پایاننامهای در دفاع از نظریه نظام انقلابی در اندیشه آیتالله خامنهای ادامه دادم. هماکنون در رشته غربشناسی انتقادی در مقطع دکتری مشغول تحصیل هستم.
ـ چه عواملی در شکلگیری دغدغههای علمی و فرهنگی شما مؤثر بودهاند؟
در دوران نوجوانی علاقه زیادی به شخصیتهای علمی داشتم. آثار شهید مطهری و آیتالله سبحانی را در همان دوران خواندم. همچنین انس با قرآن و خودآموزی در تلاوت آن، زمینهای شد برای علاقهمندی به آموزههای دینی و فرهنگی عمیق.
ـ نقش طلاب و دانشجویان در شرایط کنونی جامعه علمی چیست؟
وظیفهی اصلی، تلاش برای فهم عمیق و اندیشیدن صحیح است. کسی که خوب درس بخواند و معرفت ایمانی و معنویت داشته باشد، اثرگذار خواهد بود. جامعه بینالمللی به همین وجهه علمی و معنوی احترام میگذارد.
ـ ویژگیهای یک چهره علمی مؤثر از نظر شما چیست؟
جستوجوی دانش عمیق، توانایی مدیریت فکری، اخلاق علمی، اندیشه انتقادی، نگارش و تحقیق، و مهمتر از همه، روحیه همکاری و تشکیلاتی برای تبادل علمی.
تجربه دیپلماسی دانشآموزی
ـ درباره مفهوم دیپلماسی دانشآموزی و ضرورت آن توضیح دهید.
دیپلماسی دانشآموزی بخشی از دیپلماسی عمومی است که با هدف ایجاد همفکری، تبادل فرهنگی و ارتقای فرهنگ گفتوگو میان نسلهای جوان طراحی میشود. مدارس بینالمللی که پذیرای فرزندان خانوادههای خارجی هستند، بستری مهم برای همزیستی فرهنگیاند. کشور ما ظرفیت بالایی در این زمینه دارد، اما باید پویاتر و فعالتر شود.
ـ نقش شما در دیدار مسئولان ژاپنی چه بود؟
بنده مسئولیت بخش فرهنگی مجتمع بینالمللی تهران را بر عهده دارم، بنابراین تعاملات، معرفی ظرفیتهای بینالمللی و هماهنگیها از جمله وظایف بنده است، البته در هماهنگی کامل با مدیریت مجموعه.
ـ اهمیت بازدید مسئولان ژاپنی از TIS را در چه میدانید؟
اینکه کشوری مانند ژاپن برای ثبتنام فرزندان دیپلماتهای خود، مدرسهای با مدیریت ایرانی را انتخاب میکند، نشاندهنده اعتبار و استاندارد بالای آموزشی ایران است و جای قدردانی دارد.
ـ تفاوتها و شباهتهای نظام آموزشی ایران و ژاپن از دید شما چیست؟
مدارس بینالمللی در هر کشور سبک خاصی دارند. اما همین تعامل دانشآموزان با فرهنگهای مختلف، حتی بدون اجبار، زمینه آشنایی با زبان، اخلاق و سبک زندگی کشور میزبان را فراهم میکند و این به خودی خود نوعی دیپلماسی فرهنگی است.
ـ به نظر شما معرفی فرهنگ ایرانی-اسلامی از طریق مدارس چه تأثیری در روابط دوجانبه دارد؟
این معرفی باعث تقویت دوستی، کاهش تنش، توسعه همکاریهای علمی و فرهنگی و حتی زمینهسازی برای آموزش زبان و تبادل ورزشی و اقتصادی میشود.
فعالیتهای علمی، فرهنگی و دانشجویی
ـ درباره مهمترین فعالیتهای شما در دانشگاه باقرالعلوم(ع) بگویید.
از سال ۱۳۹۵ مجله دانشجویی انگلیسیزبان Rescue (نجات) را برای تقویت مقالهنویسی در میان دانشجویان راهاندازی کردیم. همچنین نشستهایی با دانشجویان خارجی برگزار کردیم.
در ایام اربعین، یک مستند از این رویداد عظیم تولید کردم.
در دهه فجر نیز دورهای از آموزش انقلاب اسلامی را برای اساتید و دانشجویان نیجریه برگزار کردیم.
بعلاوه، در دانشگاه علوم پزشکی ایران، به زبان انگلیسی دروس اسلامی را برای دانشجویان خارجی تدریس کردهام.
ـ ارزیابی شما از نقش انجمنهای علمی و فضای دانشگاهی چیست؟
دانشگاهها، بهویژه مراکز علمی مانند دانشگاه باقرالعلوم، باید پیشگام تعاملات علمی جهانی باشند. هرچه ارتباطات علمی با جهان اسلام بیشتر شود، تحقق امت واحده دستیافتنیتر خواهد بود.
حجتالاسلام آبکار، با پیوند زدن دانش تخصصی، انگیزه فرهنگی و فعالیتهای میدانی، نمونهای روشن از یک دانشجوی اثرگذار در تراز تمدنساز اسلامی است. ابتکار «دیپلماسی دانشآموزی» تنها بخشی از دغدغههای ایشان برای ارتقاء گفتوگو و همزیستی میان ملتهاست؛ راهی که باید با حمایت نهادهای دانشگاهی و فرهنگی بیش از پیش ادامه یابد.
