این پژوهش در حوزۀ اخلاق کاربردی و بهطور مشخص، اخلاق گفتگو تعریف میشود که بر اصول هنجاری و فضایل حاکم بر کنشهای ارتباطیِ بینفردی تمرکز دارد و از این جهت از «اخلاق گفتمان» نیز متمایز است. زیرا اخلاق گفتمان، بهویژه در سنت هابرماسی، به شرایط ایدهآل برای دستیابی به اجماع عقلانی در یک حوزۀ عمومی میپردازد و اغلب ساختارمحور است. در مقابل، اخلاق گفتگو، فاعلمحور است و به منش، نیات و مسئولیتهای اخلاقی شرکتکنندگان در یک تعامل واقعی و انضمامی میپردازد.
مشروح این گزارش را از سایت زندگی پلاس بخوانید:
https://zendegiplus1.ir/1011-2
