|
روابط عمومی
روایت درست از زنان ایرانی؛ پازل گمشده ادبیات دفاع مقدس
نویسنده کتاب «خاتون و قوماندان» با حضور در دانشگاه باقرالعلوم(ع) به بیان روایت زن ایرانی در دفاع مقدس پرداخت.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در این نشست علمی که با موضوع «روایت زن ایرانی در دفاع مقدس» برگزار شد مریم قربان زاده نویسنده کتاب «خاتون و قوماندان» گفت: روایت درستی از زنان در طول تاریخ و در سالهای بعد از دفاع مقدس نداریم و اجازه دادهایم تا دیگران از زنان ایرانی روایتگری کنند. در روایت زن در دفاع مقدس شاهد دو نوع از زنان هستیم؛ زنانی که با رشادتهای نظامی خود در جنگ نقشآفرینی کردند و زنانی که در پشت جبهه به طور مداوم مشغول به کارهای جهادی بودند. طیف بزرگی از زنان بین این دو نقطه هستند که روایتی از آن ها نمیشود.
قربانزاده افزود: در ادبیات دفاع مقدس خاصنگری وجود دارد و اگر قرار است روایتی از زن ایرانی گفته شود یا همسر شهید شاخصی است و یا نقش مهمی در دفاع مقدس داشته است. اما زن معمولی که فرزند و همسر خود را به جنگ فرستاده و به تنهایی زندگی فرزندان خود را با تمام چالشهای آن اداره میکند در این ادبیات حضور ندارد.
وی با اشاره به اهمیت بعد اجتماعی دفاع مقدس گفت: بیشتر توجه متولیان این عرصه معطوف به بخش نظامی و روایتگری به طور خاص است که این غفلت بزرگی است. علاوه بر این، حتی همان روایتهای خاص نیز کامل نیستند و معطوف به همسران مدافع حرم و همسران شهدای دفاع مقدس است و در جایی صحبت از همسران شهدای نیروی انتظامی یا مدافعان امنیت مرزها نمیشود.
نویسنده کتاب «خاتون و قوماندان» خاطرنشان کرد: راویان دفاع مقدس با تاثیرپذیری از آثار سایر ملل توجه خود را به بعد نظامی دفاع مقدس بیشتر میکنند. این در حالی است که در سالهای اخیر رسانههای غربی تلاش دارند مفاهیم عرفانی و معنوی موجود در دفاع مقدس را وارد آثار خود کنند. مفاهیمی که هر روزه در سینما و ادبیات دفاع مقدس ما کمرنگتر میشود.
قربانزاده گفت: از دیگر آسیبهای موجود در ادبیات دفاع مقدس صورتینویسی است. پرداختن به مسائل عاطفی و عاشقانه همسران شهدا باید همراه با حیا و تعبیرات صحیح باشد. تشویق به دست به قلم شدن آن هم بدون توجه به این نکته مهم باعث شده است تا شاهد آثاری باشیم که پس از چاپ آن آثر، حتی خود نویسنده متحمل آسیبهای مختلفی شده است.
نویسنده کتاب «خاتون و قوماندان» در پایان گفت: دفاع مقدس ما دریایی از معارف و مفاهیم معنوی است و نیازی به ضمیمه کردن چیزی به آن نداریم تا به آن مفهوم ببخشیم. باید از این ظرفیت بزرگ استفاده کنیم و به جنبههای مغفول آن توجهی ویژه داشته باشیم.
|
|